~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
...................... Διαδικτυακή περιοδική έκδοση για τα μέσα μαζικής ενημέρωσης * ..με ειδήσεις * άρθρα * ...υπεύθ. σύνταξης: Πάνος Σ. Αϊβαλής * ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"Σκέφτομαι πως αυτά τα τρία συστατικά πρέπει νά 'χει η ζωή: το μεγάλο, το ωραίο και το συγκλονιστικό. Το μεγάλο είναι να βρίσκεσαι μέσα στην πάλη για μια καλύτερη ζωή. Όποιος δεν το κάνει αυτό, σέρνεται πίσω απ' τη ζωή. Το ωραίο είναι κάθε τι που στολίζει τη ζωή. Η μουσική, τα λουλούδια, η ποίηση. Το συγκλονιστικό είναι η αγάπη. Νίκος Μπελογιάννης

Περί οράματος για το κοινό μέλλον της Ευρώπης βέβαια, ας μην έχουμε μεγάλες προσδοκίες

«Πολιτεία που δεν έχει σαν βάση της την παιδεία, είναι οικοδομή πάνω στην άμμο».

Αδαμάντιος Κοραής (1748 – 1833)

γιατρός και φιλόλογος, από τους πρωτεργάτες του νεοελληνικού διαφωτισμού.

Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2018

Press Cafe: Για τη χαμένη τιμή της δημοσιογραφίας

Συντάκτης:
Σωτήρης Μανιάτης

★  Είναι σίγουρο ότι ανήκει στους συναδέλφους που έχουν όχι μόνο τη δυνατότητα αλλά και το… δικαίωμα να εστιάσουν στη λεγόμενη (δυστυχώς εδώ και πολλά χρόνια) «Χαμένη τιμή της δημοσιογραφίας». Ο λόγος για τον Γιάννη Παντελάκη και το πρώτο ομότιτλο βιβλίο του που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Θεμέλιο» με «20+1 ιστορίες κιτρινισμού».
★  Μας συνδέει η «Εφημερίδα των Συντακτών», καθώς υπήρξε για ένα διάστημα αρθρογράφος της και διευθυντής σύνταξης, αλλά κυρίως αρκετά χρόνια συνεργασίας στην «Ελευθεροτυπία». Χαμηλών τόνων, καλά διαβασμένος και πάντα με τη φράση στο στόμα «δεν το ψάχνεις λίγο παραπάνω;», ο Γιάννης Παντελάκης ξεκίνησε την πορεία του στη δημοσιογραφία το 1984 ως κοινοβουλευτικός συντάκτης στην εφημερίδα «Πρώτη». Ακολούθησε η «Ελευθεροτυπία» στην οποία εργάστηκε ως πολιτικός και κοινοβουλευτικός συντάκτης, αρθρογράφος και αρχισυντάκτης της, ενώ παράλληλα ήταν αρχισυντάκτης και παρουσιαστής ενημερωτικών εκπομπών στο δημόσιο ραδιόφωνο της ΕΡΤ. Μετά την «Εφημερίδα των Συντακτών» υπήρξε πρόεδρος στο διοικητικό συμβούλιο του ραδιοσταθμού «Αθήνα 9.84» και αρθρογράφος σε περιοδικά και ειδησεογραφικές ιστοσελίδες, στις οποίες γράφει μέχρι σήμερα.
★  Ο Ιγνάσιο Ραμονέ, ιστορικός διευθυντής της «Le Monde diplomatique», έχει χαρακτηρίσει τα προϊόντα της δημοσιογραφίας της εποχής μας «μολυσμένη ενημέρωση». Μέσα από τις «20+1 ιστορίες κιτρινισμού» σε αυτό το πρώτο του βιβλίο ο Γιάννης Παντελάκης επιχειρεί ουσιαστικά να δικαιολογήσει αυτόν τον όρο. Εστιάζει στην κακή δημοσιογραφία, στις ψευδείς ειδήσεις από τα παλιά, αλλά και στα τωρινά fake news. Στον εύκολο εντυπωσιασμό, τη δημοσιογραφία της «κλειδαρότρυπας», τη συκοφαντία, την παραπλάνηση, τον σεξιστικό, ρατσιστικό, ξενοφοβικό, ομοφοβικό λόγο και πάει λέγοντας…
★  Μέσα από αυτές τις 20+1, αλλά και δεκάδες μικρότερες, ιστορίες κιτρινισμού προσπαθεί να δώσει απαντήσεις για τις εξαιρετικά αρνητικές επιδόσεις των ελληνικών ΜΜΕ. «Τις συναντάμε στις άθλιες διαπομπεύσεις οροθετικών γυναικών. Σε μια τηλεοπτική εκπομπή που χαρακτήρισε αβάσιμα έναν πατέρα βιαστή της ανήλικης κόρης του και αυτός αυτοκτόνησε. Σε ρεπορτάζ για γεγονότα που δεν συνέβησαν ποτέ. Στα κανάλια που προανήγγειλαν τη σύλληψη μιας “τρομοκράτισσας” που δεν ήταν καν ύποπτη». Στην πανίσχυρη τότε εφημερίδα που χαρακτήριζε «σκουληκιασμένο τομάρι» τον αξέχαστο Μάνο Χατζιδάκι…
★  Σε αυτό το πρώτο του βιβλίο ο Γιάννης Παντελάκης εστιάζει και στα ρεπορτάζ πολέμου «που μεταδόθηκαν από μια ειρηνική περιοχή. Σε δεκατέσσερις ανύποπτους πολίτες που διάβασαν σε εφημερίδα πως είναι τρομοκράτες. Στα πτώματα των πρώτων σελίδων. Στους δημοσιογράφους που εκβίασαν για μερικά ευρώ. Αλλους που βούτηξαν τα χέρια τους στα μυστικά κονδύλια. Κάποιους τρίτους που προώθησαν την ομοφοβία και τον ρατσισμό και μερικούς ακόμα που πούλησαν φρούδες ελπίδες σε καρκινοπαθείς. Στους “τηλεβιασμούς” κατ’ εξακολούθηση. Στην αγωνία καναλαρχών να στηρίξουν με κάθε τρόπο τις πολιτικές τους επιλογές. Στον πολίτη που για 29 ολόκληρα χρόνια προσπαθεί να σβήσει το στίγμα του “τρομοκράτη”, με το οποίο τον χαρακτήρισε μία εφημερίδα».
★  Καλοτάξιδο λοιπόν, Γιάννη, και με το καλό στο επόμενο…

Έντυπη έκδοση
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Press Cafe: ΕΡΤ Ελλήνων Χριστιανών
Δημοσιογραφία κανονικά για μπάζωμα...

Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2018

ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΟ "ΕΘΝΟΣ", με ενημέρωσε χθες ότι η συνεργασία μας διακόπτεται, στο πλαίσιο ευρύτερων περικοπών.



ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΟ "ΕΘΝΟΣ"

Μου τηλεφώνησε χθες ο διευθυντής του "ΕΘΝΟΥΣ" και με ενημέρωσε ότι η συνεργασία μας διακόπτεται, στο πλαίσιο ευρύτερων περικοπών.
Λίγο απότομες αυτές οι περικοπές. Θα προτιμούσα να μου είχε προταθεί να γράψω ένα τελευταίο άρθρο την Κυριακή, ώστε να αποχαιρετήσω τους αναγνώστες που με συντρόφεψαν και τους συντρόφεψα τους τελευταίους 14 μήνες, με αποτέλεσμα 118 πυκνά κείμενα των 280 λέξεων.
Είχα γράψει στις 14 Μαρτίου, σε μια καμπή της εφημερίδας: «Όσο με αφήνει το αφεντικό μέσα στο παιχνίδι, συνεχίζω να γράφω και να γράφω. Και ίσως κάποτε καταφέρω να βάλω το νικητήριο γκολ – και μακάρι να μην ακυρωθεί ως οφσάιντ…». Ε, αυτή τη φορά με σφύριξε οφσάιντ.
Θα ευχαριστήσω λοιπόν από δω τους αναγνώστες και τους συναδέλφους της εφημερίδας. Ιδιαιτέρως τον Βαγγέλη Δεληπέτρο για την τιμητική πρόταση που μου έκανε πέρσι να γράφω στην εφημερίδα, κυρίως όμως για το όλο πνεύμα της μεταξύ μας συνεργασίας. Ευχαριστίες οφείλω και στον Νούλη Χατζηδημητρίου.
Στην όλη εικόνα συνυπολογίζω βέβαια το γεγονός ότι η στήλη μου απέκλινε συχνά από τη βασική γραμμή της εφημερίδας, οπότε οι παραπάνω διαπιστώσεις αποκτούν ακόμα μεγαλύτερη αξία.

Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2018

Οι μέρες του πολέμου του 1940 και της ναζιστικής κατοχής στη Λέσβο, μέσα από τις τοπικές εφημερίδες «Τρίβολος» και «Φως»


 ΑΦΙΕΡΩΜΑ - 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940 
            Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2016, // Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ




Του Στρατή Μπαλάσκα *

Δύσκολα τα πράγματα σε μια δικτατορία. Μ' ακόμα πιο δύσκολα στις μέρες της, για ένα από τα στηρίγματα του λαού και ταυτόχρονα για μια από τις εκφράσεις του: την Ελευθεροτυπία. Πάμε πίσω. Στα χρόνια της Δικτατορίας του Μεταξά. Από τις 4 Αυγούστου του 1936. Έχουν περάσει κοντά τέσσερα χρόνια από τότε. Φθινόπωρο του 1940. Φυλλομετρούμε και μαθαίνουμε για τον Τύπο της εποχής. Μαθαίνουμε για τη Δημοκρατία αλλά και το ρόλο των εφημερίδων της εποχής και φυσικά των δημοσιογράφων.
Στον Τύπο, λοιπόν, επιβάλλεται φόρος χάρτου. Εξαντλητικός φόρος. Οι περισσότερες παλιές καλές εφημερίδες της Μυτιλήνης είναι παρελθόν. Αλλά και όσες κυκλοφορούν τυπώνονται σε πολύ μικρό αριθμό για τους λίγους αναγνώστες τους.

Ποιες είναι οι εφημερίδες που κυκλοφορούν εκείνες τις μέρες;
- Ο «Τρίβολος» του Στρατή Παπανικόλα, που πρωτοκυκλοφόρησε στις 25.12.1931 για να σταματήσει να βγαίνει στις 25.8.1939, να ξαναρχίσει να κυκλοφορεί στις 15.3.40 και να τραβήξει ως τις 14.10.41. Και τέλος για να ξαναβγεί για μια ακόμη, τελευταία φορά, από τις 11.7.52 έως τις 6.12.52.
- Η «Λεσβιακή Ηχώ», δισεβδομαδιαία φιλοβασιλική εφημερίδα του δημοσιογράφου Κλέαρχου Μαριγλή. Κυκλοφόρησε στις 7.6.33 και η έκδοσή της κράτησε έως τις 28/6/41.
- Το «Φως» του Ανέστη Μυρωδέλλη. Διηύθυνε και στη συνέχεια έγινε και ιδιοκτήτης ο Αθανάσιος Γκράβαλης. Πρωτοεκδόθηκε στις 5.3.34 και η έκδοσή της σταμάτησε για πάντα με την απελευθέρωση της Μυτιλήνης από τους Γερμανούς στις 9.9.44.
- Η «Πρωινή». Εφημερίδα με τον τίτλο της οποίας κυκλοφορούσε «διά τον φόβο των Ιουδαίων» ο «Δημοκράτης». Κυκλοφόρησε από τις 1.10.1936 έως και το Μάιο του 1941.
- Η «Εφημερίς των Λεσβίων» του Ερεσιώτη Φοίβου Ανατολέα, που κυκλοφόρησε από τις 4.10.36 έως τον Αύγουστο του 1937 και από τον Οκτώβριο του 1937 έως το 1941 οπότε και έκλεισε.
- Τέλος η «Εξέλιξις», εφημερίδα του Δημήτρη Λεοντή που κυκλοφόρησε από τις 25.3.1940 έως τις 14.10.1940.
        Χειμώνας άγριος
    Το ότι οι εφημερίδες «βγαίνουν» είναι μια κουβέντα. Εκτός από το φόρο πάνω από τα κεφάλια των ανθρώπων του Τύπου της εποχής, στέκει και ο λογοκριτής και η ανέχεια.
    Φθινόπωρο του 1940. Τι φθινόπωρο δηλαδή; Χειμώνας άγριος. Στις πρώτες άγριες χειμωνιάτικες μέρες - που κράτησαν για όλο τον κόσμο τέσσερα ολόκληρα χρόνια ως το φθινόπωρο του 1944 - επιλέγουμε να φυλλομετρήσουμε δύο από τις παραπάνω λεσβιακές εφημερίδες. Τον «Τρίβολο», την ίδια την ψυχή «της παλιοράτσας μας» που θα 'λεγε και ο εκδότης, ο αείμνηστος όσο και μοναδικός Στρατής Παπανικόλας. Και το «Φως». Που σα θλιβερό «προνόμιό» της, η Λέσβος το έσερνε σ? όλη την Κατοχή στην πλάτη της. Άλλωστε, αυτή και μόνο αυτή, η μοναδική εξαίρεση, μπορούσε να επιβιώσει σαν εφημερίδα σε τούτο το νησί. Όσο για τον άριστο στις ποιητικές του δημιουργίες αλλά και δημοσιογράφο Θανάση Γκράβαλη, το μόνο φιλοναζιστή Λέσβιο δημοσιογράφο, έχει απαντήσει ο ιστορικός.
  
Οκτώβριος του 1940. Ο πόλεμος έχει αρχίσει.
«Στη Λέσβο, από τις πρώτες ημέρες της κινητοποίησης, τα στρατευμένα παιδιά της κάνουν μια αποχαιρετιστήρια παρέλαση, κάθε φορά που επιβιβάζονται στα επιταγμένα επιβατικά της γραμμής "Μαίρη Μ" και "Αρντένα", που βαμμένα με τα πολεμικά χρώματα του καμουφλάζ αναδίνουν τη σχετική αγριάδα και έχουν γίνει αγνώριστα. Ο κόσμος και οι συγγενείς των φαντάρων τούς αποχαιρετούν με ευχές για νίκη και επάνοδο. Πόσοι δεν θα γυρίσουν;
Ο λόχος του λοχαγού Γιάννη Κούρδαλου, που παρελαύνει όταν έρχεται η σειρά για την επιβίβαση, περνά την Προκυμαία τραγουδώντας και είναι στολισμένος με λουλούδια πικροδάφνης στις κάννες των όπλων. Ο ενθουσιασμός φτάνει στο παραλήρημα», γράφουν οι Κεμερλής και Πολυχρονιάδης στο βιβλίο «Η αντίσταση στη Λέσβο».
    Στις 11 Νοεμβρίου ο «Τρίβολος», πρωτοσέλιδα παρακαλώ, «Αέραα!» και με υπογραφή «Τριβουλέτος»:
«Ευζωνικό τσαρούχι φτερωτό
Ουρανοπόρος σου είνε ο δρόμος!
Τσαρούχι πλουμιστό και φουντωτό
Που των οχτρών μας είσαι ο τρόμος.
Σκύβουν της Πίνδος τα βουνά
Για να περάσει η λεβεντιά σου
Σαν αστραπόβροντο περνά!
Τσολιάδικο τσαρούχι, γειά σου
Δεν ξανάδαν οι αιώνες
Σαν του Ντούτσε λεγεώνες δολοφόνων,
Που παθαίνονται από τρόμο
Και το βάζουνε στο δρόμο μόλις δουν τσαρούχι Ευζώνων!
Δολοφόνοι στον αέρα
Στη στεριά και στα πελάη
Βρέχονται σαν τους χυμάει
Ο Εύζωνας με το «αέρα!»
    Στην ίδια έκδοση στη δεύτερη σελίδα ο Παπανικόλας, θηρίο της δημοσιογραφίας ανήμερο, με γλώσσα και πένα που βάζουν φωτιά δίνει κουράγιο, αλλά... και σφαλιάρες:
«Όσοι έχουν τα μέσα φέβγουν να παραθερίσουν στα χωριά. Ας πάνε στο καλό, να μη μποδίζουν μες τα πόδια μας. Έτσι κι αλλιώς καμιά δουλιά δεν έχουν εδώ. Ας μην ξεχάσουν μόνο να μας αφήσουν τα κλειδιά της κάσας τους. Μπορεί να γίνει άξαφνα κανένα γιαγκίνι. Γιατί να καούνε τα λεφτά;»
    Στις 15 Νοεμβρίου εμφανίζονται στον «Τρίβολο» και «οι πολεμικές ανταποκρίσεις» του «διάβολου» της λεσβιακής διανόησης, του Στρατή Αναστασέλλη:
«Σα μ' είδι μι τα φουστανέλα
Φώναζι χωρίς ντρουπή:
«Μπέλλα Γκρέτσια, Γκρέτσια Μπέλλα»
Αμ επνιξόντουν σα γκατσίκα,
Το έδγετς ήβγαλα του θμο μ΄
Τα έχου πλιά τσι του βαθμό μ΄.
Πήκασίμι δεκαενέα,
Τα είμι τώρα βαθμουφόρους
Αμ τί θάργις, πως πήγα στ΄ Όρους».
   Στο μεταξύ «οι νίκες έρχονται η μία ύστερα από την άλλη κι οι καμπάνες αναγγέλλουν κάθε τόσο με χαρούμενα κτυπήματα την κατάληψη απ? το στρατό μας και κάποιας Βορειοηπειρώτικης πόλης», γράφουν οι Κεμερλής και Πολυχρονιάδης στο βιβλίο «Η αντίσταση στη Λέσβο».

    Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά
    Είναι Χριστούγεννα... Γράφει ο Χριστουγεννιάτικος «Τρίβολος» στις 27 Δεκεμβρίου:
«Καλήν εσπέραν άρχοντες, κι αν είνε ορισμός σας
Τα κάλαντα της Ήπειρος να πω στ' αρχοντικό σας
Χριστούγεννα στην Ήπειρο γιορτάζει κάθε πόλη
Οι Ουρανοί αγάλλονται χαίρει η Ελλάδα όλη.
Εν τω σπηλαίω τίκτεται κι εν μέσω των Ευζώνων
Ο βοηθός των ταπεινών κι
εχθρός των αλαζώνων.
Πλήθος Ελλήνων κράζουσι το «Δόξα εν Υψίστοις»
Που γλίτωσε απ' το βάρβαρο Τιμή, Πατρίδα, Πίστις
Ιδού όπου σας είπαμεν όλην την υμνωδίαν,
Του Ντούτσε του παληκαρά την μαύρην τραγωδίαν.
Και σας καλονυχτίζομεν πέσετε κοιμηθήτε
Ολίγον ύπνον πάρετε κι ευθύς να σηκωθήτε
Κι αρχίσετε να πλέκετε τσουράπια και φανέλες
Τσούπρες, γριές, μεσόκοπες νταρντάνες και κοπέλες
Και στέλνετε στο Μέτωπο ό,τι είναι ορισμός σας
Και ο Χριστός μας πάντοτε να είναι βοηθός σας.
Και εις έτη πολλά!»
    Πάντως Χριστούγεννα ή Πρωτοχρονιά, ο Παπανικόλας δε χαρίζεται σε κανέναν. «Ελάχιστοι συμπολίτες φιγουράρανε στις εφημερίδες, δίνοντας ένα διακοσάρι για τη φανέλα του στρατιώτη, αντί επισκέψεων την Πρωτοχρονιά. Οι άλλοι κάνανε τάχα επισκέψεις;», γράφει στις 3 Ιανουαρίου 1941.

        Μια «ψεύτικη» Άνοιξη
Την Άνοιξη του 1941 είναι η σειρά της επίθεσης των Γερμανών εναντίον των Ελληνικών στρατευμάτων.
«Άλλοι τούτοι πάλι, νέοι
Εντιμότατοι γενναίοι
Πατεντάτοι
Δολοφόνοι,
Που χτυπούνε την Ελλάδα
Από την πλάτη!
Φτύστε τους μη βασκαθούν!
Να χαθούν! [
Τούτος είνε ο Γερμανός!
Χτεσινός, σημερινός κι
Αυριανός.
Νόμο έχει την Αδικία,
Αρετή του την Κακία
Και για Νου τ' αχόρταγο
Στομάχι,
Φτου, κακοχρονάχει!
Τυφλοπόντικας κουφός
Δεν ακούει ποτές Αλήθεια
Και πειράζεται από το φως», γράφει ο «Τρίβολος» στις 11 Απριλίου 1941.
    Και στις 18 Απριλίου του ίδιου χρόνου, στο τελευταίο φύλλο του ελεύθερου «Τρίβολου», 16 μόλις μέρες πριν την είσοδο στη Μυτιλήνη των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής, δίνεται το τελευταίο λεύτερο μήνυμα του Στρατή Παπανικόλα:
«Ζητούνται χήνες για θύματα της Γερμανικής Προπαγάνδας».
    Στις 4 Μαΐου οι Γερμανοί καταλαμβάνουν τη Μυτιλήνη.
 »Η χώρα μας καταχτήθηκε. Οι Γερμανοί ήρθαν και στη Μυτιλήνη», γράφει στις «Μνήμες» του ο Απόστολος Αποστόλου.
    Στις 6 Μαΐου 1941 το «αυγό του φιδιού» στη Μυτιλήνη σπάει. Το «Φως» πρωτοσέλιδα διαλαλεί «Γενναίοι Στρατιώται του Ράιχ! TAPFERE DEUTSCHE SOLDATEN».
Άγνωστο είναι πόσοι Μυτιληνιοί έσκυψαν το κεφάλι διαβάζοντας στην εφημερίδα του Γκράβαλη: «Γενναίοι Στρατιώται του ενδόξου Γ΄ Ράιχ. Γνωρίζομεν ποίοι λόγοι σας έφεραν πλησίον μας και γνωρίζομεν επίσης και ποίοι ευθύνονται δια την δημιουργία των λόγων αυτών. Γνωρίζομεν πόθεν έρχεσθε. Ποία είνε η μεγάλη πατρίς σας. Ποίοι δεσμοί μας ήνωσαν και μας ενώνουν με την πατρίδα σας αυτήν. Γνωρίζομεν σαφώς τι με τον γιγάντιον αγώνα σας επιδιώκετε. Και γνωρίζομεν τι αλλού και μεταξύ μας αντιπροσωπεύετε.
Γερμανοί Στρατιώται.
Έχετε μια μεγάλην Πατρίδα και έχομεν και ημείς μίαν Πατρίδα επίσης μεγάλην. Σεβόμεθα την Πατρίδα σας ημείς και είμεθα βέβαιοι ότι θα σεβασθήτε και σεις την ιδικήν μας Πατρίδα . Εχθρούς εις παν τόπον αυτόν δεν θα εύρητε. Πλανηθέντας ίσως να εύρητε πολλούς. Εργασθήτε λοιπόν και σεις, όπως θα εργασθώμεν και ημείς δια να αναλάμψη μεταξύ μας η αλήθεια και να διαλυθούν και όλαι αι πλάναι. Στρατιώται της Γερμανίας. Πιστεύσατέ μας, διότι είμεθα ειλικρινείς».
  
Στο ίδιο φύλλο και μια  «Δήλωση»:
«Δηλούται εις τους ενδιαφερομένους ότι προσεχώς επαναλαμβάνονται τα μαθήματα της Γερμανικής γλώσσης εις την Νυκτερινήν Σχολήν υπό του καθηγητού, κ. Χελμ.
Πληροφορίαι παρέχονται εις το Γραφείον της Ι. Μητροπόλεως και παρά τω ιδίω.»
Για όσους αναρωτιούνται, ο Rudolf Helm υπήρξε σύμφωνα με τον Παύλο Βλάχο - στη δημοσιευμένη στον τόμο ΙΓ΄ του περιοδικού «Λεσβιακά» εργασία του για την κατάληψη της Μυτιλήνης από τους Γερμανούς το 1941 - «προσωπικότητα αμφιλεγόμενη. Μελετητής και γνώστης της Ελληνικής γλώσσης, συγκέντρωσε μεθοδικά πλούσιο λεσβιακό λαογραφικό υλικό. Μετέφρασε στα Γερμανικά τον Εφταλιώτη και διηγήματα των Στρ. Αναστασέλλη και Δημ. Χατζηραφαήλ. Μετά την κατάληψη της Λέσβου φόρεσε Γερμανική στολή και ασκούσε καθήκοντα λογοκριτού των εκδιδομένων εφημερίδων στο Νομό Λέσβου καθώς και των ταχυδρομικών, τηλεγραφικών και τηλεφωνικών υπηρεσιών. Μέλος του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος ευρίσκετο στην υπηρεσία της Γερμανικής Στρατιωτικής Διοικήσεως Κατοχής».
 Με «Καλωσορίσματα» όμως κυκλοφορεί στις 23 Μαΐου και ο «Τρίβολος». Καλωσορίζει  το φίλο και συνεργάτη Στρατή Αναστασέλλη, που γύρισε από τον πόλεμο. Και στα «Σοβαρά γεγονότα της εβδομάδας» σημαίνει την αντίσταση των Ελλήνων:
«Πολύ ψυχολογημένη η έγκριση των Γερμανικών Αρχών να παίζουν οι καμπάνες των εκκλησιών σαν και πρώτα. Η καμπάνα θυμίζει ειρήνη. Και μας αποζημιώνει τώρα κάπως ο αχός της για το βουβό Πάσχα που κάναμε, ενώ συγχρόνως μας χαροποιεί η σκέψη πως το επόμενο Πάσχα - ζωή νάχουμε - θα το γιορτάσουμε με χαρούμενες κωδωνοκρουσίες», γράφει.
Και φυσικά συνεχίζει τη γνωστή του κοινωνική κριτική:
«Στη Μυτιλήνη ως φαίνεται τον τελευταίο καιρόν, δεν θάλλει μόνον η ελαία που λέει ο ποιητής, αλλά και οι εθελοντές αρθρογράφοι. Κάθε πρωί ή μάλλον κάθε βράδυ για νάμαστε ακριβέστεροι, διότι βράδυ κυκλοφορούν οι εφημερίδες μας για να μην έχουν ίσως φίρα, ντεμπουτάρει κι από ένας καινούριος αρθρογράφος ή ανταποκριτής. Το κακό είνε πως όλοι τους είνε σοβαροί ως τώρα. Όπως και νάχει. Ας μην ξεχνούν τον "Τρίβολο". Και μείς έχουμε ανάγκη από συνεργάτες και μάλιστα πνευματώδεις και ιδεολόγους.»
    Στις 14 Οκτωβρίου 1941 δεν κυκλοφορεί, μια και λογοκρίνεται από τα γερμανικά στρατεύματα, ο τελευταίος «Τρίβολος». Η μόνη εφημερίδα που κυκλοφορεί στη Λέσβο είναι το «Φως», που μάλιστα μετατρέπεται και σε «Καθημερινή Πολιτικής Εφημερίς Εθνικοσοσιαλιστικών Αρχών». Η μεγάλη νύχτα της Λέσβου είχε αρχίσει.
                Η μεγάλη νύχτα
    Σε λίγο καιρό στην αγορά εμφανίζονται οι πρώτοι μαυραγορίτες και μάλιστα διαφημιζόμενοι. Ποιος άλλος να φιλοξενήσει τις διαφημίσεις τους; Ο Γκράβαλης στο «Φως». Ρούχα, παπλώματα ή ό,τι άλλο ανταλλάσσεται με τρόφιμα. Η πείνα είναι παρούσα και ο Γκράβαλης δεν μπορεί αυτό να το κρύψει. «Η πείνα θέριζε. Οι νεκροί για την πόλη της Μυτιλήνης το χειμώνα 1941-42 έφτασαν τους 2.252. Από αυτούς 113 ήταν παιδιά μέχρι 2 ετών και 813 από ασιτία. Μετά το 1942 η κατάσταση άρχισε να βελτιώνεται», γράφουν οι Κεμερλής και Πολυχρονιάδης.
    Στις 17 Ιανουαρίου τα συσσίτια περικόπτονται. Το «Φως» γράφει με τίτλο «Τα συσσίτια»:
«Πληροφορούμεθα ότι λόγω προσωρινούς ελλείψεως τροφίμων, η Νομαρχία Λέσβου διέταξε τον περιορισμόν της διανομής συσσιτίου και τούτο ίνα μη ευρευθή εις την ανάγκην να τα διακόψει ολοτελώς.»
    Κάποιοι όμως το... βιολί τους. Αγγελία στις 23 Αυγούστου 1941 αναφέρει: «Ζητούνται προς αγοράν τρία βιολιά κασώ και δυο κιθάραι, επίσης ζητούνται προς ενοικίασιν έτερα δύο πιάνα, δια το ΩΔΕΙΟΝ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ. Αποτανθήτε Διεύθυνσιν Ωδείου Πλατεία Αγίου Ιωάννου (Κουλπάρα).»
Στο «Φως» δημοσιεύονται ακόμα οι ανακοινώσεις της «Κράις Κομμαντατούρ Αιγαίου» και φυσικά και οι ανακοινώσεις της εκτέλεσης Ελλήνων αντιστασιακών.
                Το ξημέρωμα
  Στις 9 Σεπτεμβρίου του 1944 η Ιστορία, που μαθαίνουμε οι νεότεροι πως είχε ξεκινήσει σα θρύλος στις 28 Οκτωβρίου του 1940 και που συνεχίσθηκε σαν εφιάλτης, τελείωνε. Στις 9 Σεπτεμβρίου ο Γκράβαλης έβγαλε το τελευταίο του «Φως». Είχε ξημερώσει κι ο Στρατής Παπανικόλας, με τον «Τρίβολό» του χρόνια κοντά τέσσερα κλειστό είχε βγει αληθινός:
«Χήνες για θύματα της Γερμανικής προπαγάνδας» δε βρέθηκαν στη Λέσβο. Τουλάχιστον όσες θα ήθελαν οι κατακτητές.
* Τα βιβλιογραφικά δεδομένα στηρίζονται σε εργασία για τον Τύπο στη Λέσβο του Αντώνη Πλάτωνα και σε εργασίες του Παύλου Βλάχου «Η Γερμανική κατάληψη της Μυτιλήνης το 1941 που δημοσιεύθηκε το 1991 στο ΙΓ΄ τόμο του Δελτίου της Εταιρείας Λεσβιακών Μελετών «Λεσβιακά» και του Σάββα Κωφόπουλου «Πείνα, μαύρη αγορά και θάνατοι στη Λέσβο επί Κατοχής» που δημοσιεύτηκε το 2006 στον ΚΑ΄ τόμο του Δελτίου της Εταιρείας Λεσβιακών Μελετών «Λεσβιακά».

_______

Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2018

FIJ: Ώρα για Διεθνή Σύμβαση προστασίας των δημοσιογράφων

un-buiding-new-york.jpg

Photo 99138364 © Fphilipp - Dreamstime.com 
Η φρικιαστική δολοφονία του Τζαμάλ Κασόγκι δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου στην ιστορία των θανάτων ή διώξεων δημοσιογράφων. Η δολοφονία της Βικτόρια Μαρίνοβα στη Βουλγαρία, της Δάφνη Καρουάνα Γκαλίθια, και δεκάδων άλλων δημοσιογράφων σε κάθε γωνιά του πλανήτη, οι διώξεις για το έργο τους είναι καθημερινό φαινόμενο. Στο πλαίσιο αυτό, η Διεθνής Ομοσπονδία Δημοσιογράφων (FIJ) ξεκίνησε στον ΟΗΕ μια εκστρατεία για την υπογραφή Διεθνούς Σύμβασης για την προστασία των δημοσιογράφων και των εργαζομένων στα μέσα ενημέρωσης.
Η πρώτη διάσκεψη πραγματοποιήθηκε χθες Δευτέρα 22 Οκτωβρίου στην έδρα του ΟΗΕ και σ' αυτήν συμμετείχαν περίπου 15 χώρες, μεταξύ των οποίων η Ελλάδα, η Ρωσία, το Πακιστάν, το Περού, η Ιταλία και η Τυνησία. Όπως εξήγησε ο γενικός γραμματέας της FIJ, Αντονί Μπελανζέρ, η οργάνωση του οποίου με έδρα τις Βρυξέλλες εκπροσωπεί 600.000 δημοσιογράφους σε 134 χώρες, στόχος είναι να μπει «τέλος στην ατιμωρησία» μέσω της δημιουργίας μιας «Διεθνούς Σύμβασης για την ασφάλεια και την ανεξαρτησία των δημοσιογράφων και των άλλων εργαζόμενων στα μέσα».
Η έναρξη της εκστρατείας αυτής, που προετοιμαζόταν εδώ και καιρό, απλώς συμπίπτει χρονικά με την υπόθεση του Σαουδάραβα δημοσιογράφου Τζαμάλ Κασόγκι, που δολοφονήθηκε στις 2 Οκτωβρίου στο προξενείο της χώρας του στην Κωνσταντινούπολη. Οι διοργανωτές της εκστρατείας τονίζουν ότι κάθε ημέρα πάρα πολλοί δημοσιογράφοι παρενοχλούνται, ακρωτηριάζονται ή σκοτώνονται. «Από τον Τζαμάλ Κασόγκι έως τους 82 δημοσιογράφους που σκοτώθηκαν πέρυσι, δεν είναι πλέον δυνατό να περιμένουμε τον επόμενο φόνο χωρίς να κάνουμε τίποτα, την ώρα μάλιστα που μόνο ένας θάνατος στους δέκα θα ερευνηθεί», τονίζουν. Σύμφωνα με τον Αντονί Μπελανζέρ, η μελλοντική σύμβαση, που φιλοδοξεί να συγκεντρώσει ήδη υπάρχοντα αλλά διάσπαρτα διεθνή κείμενα και να τα συνθέσει, θα περιέχει μια σειρά δεσμεύσεων.
«Ο καλύτερος φόρος τιμής που θα μπορέσουμε να αποτίσουμε στα θύματα είναι να κινητοποιηθούμε και να εργαστούμε για να άρουμε την ατιμωρησία που κυριαρχεί εδώ και καιρό», υπογράμμισε ο γενικός γραμματέας της FIJ. Στόχος της εκστρατείας, που ξεκίνησε στη Νέα Υόρκη, είναι να κινητοποιηθούν πολλές χώρες αναφορικά με το θέμα προκειμένου να έρθει ενώπιον της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, που είναι η μόνη ικανή να ξεκινήσει μια διαδικασία που θα οδηγήσει στην υιοθέτηση μιας διεθνούς Σύμβασης. Το κείμενο της Σύμβασης θα περιλαμβάνει 22 άρθρα και δεσμεύσεις για την προστασία των δημοσιογράφων, τον σεβασμό στην ελευθερία της έκφρασης, αλλά και για την προσαγωγή στη δικαιοσύνη των δραστών επιθέσεων εναντίον μελών του Τύπου. Επίσης, προβλέπει τη σύσταση 15μελούς επιτροπής που θα επιβλέπει την εφαρμογή της Σύμβασης.


______________
http://www.efsyn.gr/arthro/fij-ora-gia-diethni-symvasi-prostasias-ton-dimosiografon

Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2018

Η ΕΣΗΕΑ άραγε γνωρίζει ότι κάποιες εφημερίδες δεν πληρώνουν απολύτως τίποτα για την εργασία της Κυριακής και μάλιστα δεν δίνουν ούτε καν ρεπό;

 πέρι Τύπου 


Εκεί, στην ΕΣΗΕΑ, γνωρίζουν την απληρωσιά της Κυριακής;


@ Η ΕΣΗΕΑ άραγε γνωρίζει ότι κάποιες εφημερίδες δεν πληρώνουν απολύτως τίποτα για την εργασία της Κυριακής και μάλιστα δεν δίνουν ούτε καν ρεπό; Κάτι θα έχει πάρει τ' αυτί της, δεν μπορεί... 
@ Πέριξ της Πλατείας Προσκόπων στο Παγκράτι κάνει τα ραντεβού του για την "Απογευματινή" ο Χρίστος Μουλίνος. Με υποψηφίους για το φύλλο αλλά και κυβερνητικά στελέχη! Ο Χρ. Μουλίνος άλλωστε γνωρίζει τα στέκια της περιοχής από τη μακρόχρονη διευθυντική θητεία του στην Ερατοσθένους. 
@ Κάθε βδομάδα γίνεται και πιο ενδιαφέρουσα η "Νέα Σελίδα", η εφημερίδα του Ηλία Λιβάνη. Δείχνει γενικώς οτι δεν μασάει κι αυτό αρέσει σε όσους την διαβάζουν. Η αντίστοιχη ιστοσελίδα φαίνεται να μην τα καταφέρνει το ίδιο καλά, χώρια που έχει πολλά copy paste κι αρκετές φορές δεν βάζει καν την πηγή.
@ Στο στόχαστρο του ισχυρού άνδρα μιντιακού ομίλου o υπεύθυνος κυκλοφορίας των εντύπων του. Τον θεωρεί ακριβό και ταυτόχρονα "χλιαρό" στις διεκδικήσεις του απέναντι στο μοναδικό μονοπωλιακό πρακτορείο διανομής.
@ Μάλλον τελείωσε η περίοδος χάριτος για διευθυντή ραδιοφωνικού σταθμού. Αυτό ισχυρίζονται αυτοί που ξέρουν. "Ούτε εγώ δεν μπορώ πλέον να τον ακούσω" φέρεται να λέει εκνευρισμένο το αφεντικό σε στενούς του συνεργάτες. Και όλοι μαζί ετοιμάζονται για αλλαγές. 
@ Προβληματισμός επικρατεί στο παρασκήνιο σχετικά με νέα έκδοση για την οποία έχουν γραφτεί πάρα πολλά. Οι "αισιόδοξοι" επιμένουν ότι «δεν θα υπάρξει πρόβλημα», αλλά οι "απαισιόδοξοι" αμφιβάλλουν. 
@ Και ο Γιάννης Φιλιππάκης ενδιαφέρεται, λένε, για το κτίριο της "Ελευθεροτυπίας" στον Νέο Κόσμο. Προφανώς για να μαζέψει σε ένα χώρο "Δημοκρατία", "Espresso","Εστία", "Live Sport","Ορθόδοξη Αλήθεια" και τα Στοιχηματικά του, που τώρα στεγάζονται πέριξ της Ομονοίας. 
@ Απομακρύνονται από την ειδησεογραφία, όλο και περισσότερο "Τα Νέα". Με πολλά άρθρα (αδιάφορα συνήθως) και θέματα από την βαθιά κατάψυξη. Πλην εξαιρέσεων τα πρωτοσέλιδα των ΝΕΩΝ είναι σχολιογραφικά. Κάτι σαν τον "Φιλελεύθερο" ένα πράγμα...
@ Αντίθετα το ΕΘΝΟΣ τώρα τελευταία έχει ενισχύσει το ρεπορτάζ και αυτό φαίνεται στα πρωτοσέλιδά του που βγάζουν ειδήσεις οι οποίες συζητιούνται. Άσχετα αν κάποιοι διαφωνούν και έχουν ενστάσεις για το εικαστικό κομμάτι της πρώτης σελίδας, η ουσία είναι ότι υπάρχει ρεπορτάζ και μάλιστα αποκλειστικό.
---
zoornalistas
Ανασυγκρότηση -
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχε η Ανασυγκρότηση

Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2018

Η δημοσιογραφία στα έξι μέτρα

Δημοσιογραφία, ΕΡΤ, πολιτική

γράφει ο  Γιώργος Σταματόπουλος
Αφού δεν παράγουν πολιτικό λόγο, κατασκευάζουν πολιτικό τάχα λόγο. Επιμένουν, έτεροι εκάτεροι, να τραβολογιούνται στον αέρα για το ποιος έχει άδικο [ή δίκιο]: ο δημοσιογράφος, η ΕΡΤ, η Νέα Δημοκρατία, η κυβέρνηση, η Ενωση Συντακτών, το σωματείο των εργαζομένων, η κοινή γνώμη; Μήπως, απλώς, φταίνε οι τηλεθεατές; Μήπως οι αρχαίοι σοφιστές που προφανώς δεν αξιώθηκαν να αναγνωστούν από τους πολιτικούς μας; Μήπως, επίσης, ο Χατζηπετρής; Και γιατί ακραία παρακαλώ η άποψη του συναδέλφου; Ο άνθρωπος είπε ότι νόμισε πως άκουγε τον θεωρητικό του φασισμού, ακούγοντας τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όχι ότι τον άκουγε κιόλας· επίσης θυμήθηκε ότι αυτός ο θεωρητικός εισήγαγε στοιχεία εθνικισμού -αυτά προφανώς ήθελε να στηλιτεύσει ο δημοσιογράφος. Πού το ακραίον; Εχουν ακουστεί αμέτρητες ακραίες χυδαιότητες για όλα σχεδόν τα πρόσωπα του πολιτικού κόσμου. Τι να πει ο νυν Ελληνας πρωθυπουργός, αλλά και πρότεροι; Το ουσιαστικό είναι ότι δεν υπάρχει σοβαρή πολιτική αντιπαράθεση. Σε τι να αντιπαρατεθούν; Στο ήθος, θα μπορούσε να αντιτείνει κάποιος. Μα δεν αρκεί. Ο κόσμος θέλει να δει αλλαγή υπέρ των πολιτών. Τι να την κάνει την αρετή [λέμε, τώρα] εάν αυτή δεν συνοδεύεται από αποτελέσματα; Αλλο σημείο διαφορετικότητας δεν υπάρχει -ό,τι πουν οι δανειστές.
Ποιος να τολμήσει να φέρει αντίρρηση, μετά μάλιστα και την πλήρη υποταγή στις εντολές τους; Ας μην παίζουμε. Η Νέα Δημοκρατία ατύχησε γι’ ακόμη μία φορά. Απορώ μάλιστα για την επίθεση που δέχτηκε πανταχόθεν ο δημοσιογράφος -συνεργάτης, λέει, της ΕΡΤ. Γούστο του και καπέλο του να του θυμίσει ο κ. Μητσοτάκης τον θεωρητικό του φασισμού στην Ιταλία. Πρώτη φορά είναι που πολιτικοί ηγέτες έχουν παρόμοιο λόγο; Εκτός εάν έχουμε ξεχάσει να ακούμε [εκτός εάν βάζουμε βαμβάκι στ’ αυτιά μας ή στρουθοκαμηλίζουμε]. Ο δημοσιογράφος δικαιούται να χαίρεται ό,τι θυμάται -και να θυμάται ό,τι χαίρεται, ακόμη και να προπαγανδίζει [ακραίο αυτό...] το κυβερνητικό έργο [θα κριθεί από τη δεοντολογία και την κοινωνική ή όχι αποδοχή]. Εάν ο ίδιος νομίζει ότι αυτό που κάνει είναι κοινωνική δημοσιογραφία [η δημοσιογραφία είναι πάντα κοινωνική, πάντα αντιεξουσιαστική] με γεια του με χαρά του.
Δεν θα τον στήσουμε στα έξι μέτρα τον άνθρωπο, παπαγαλίζει ή όχι [στα έξι μέτρα έχει στηθεί από μόνη της η δημοσιογραφία τα τελευταία χρόνια, δεν έχει χρείαν άλλων]. Υπερβάλλουν όσοι θεώρησαν ακραία την άποψή του [καλά θα κάνουν να επανεξετάσουν τον χαρακτηρισμό τους ή να τον διαχύσουν σε όλα τα μέτωπα της επικοινωνίας [της όποιας επικοινωνίας, για την οποία όλοι σχεδόν είμαστε συνυπεύθυνοι]. Δεν τον γνωρίζω τον άνθρωπο. Κάνει μια δουλειά με τον τρόπο του -καλώς κακώς, αδιάφορο. Τόσοι και τόσοι κάνουν παραπλήσιο «έργο». Θα ήθελα να είναι κοινωνικό· δεν είναι -δεν πειράζει, αυτό δα έλειπε, μέσα σε τόση σύγχυση και αναποδογύρισμα των αξιών και των κωδίκων. Μπορεί να γίνει μια αναγέννηση της δημοσιογραφίας; Δεν νομίζω. Νομίζω, όμως, ότι αυτό είναι το πρόβλημα και όχι ποιος έχει δίκιο ή άδικο. Είναι λυπηρή μια τέτοια [προσωπική] διαπίστωση, αλλά δεν αφορά και κανέναν. Να έχουμε να λέμε. Να μη λησμονηθεί η τρανταχτή έλλειψη πολιτικού λόγου στην Ελλάδα από σύμπαντα τα κόμματα [εντός και εκτός Κοινοβουλίου -αυτό].
http://www.efsyn.gr/arthro/i-dimosiografia-sta-exi-metra

Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2018

Απεργία δημοσιογράφων στη Λέσβο

ΛέσβοςΜΜΕεφημερίδεςδημοσιογράφοιαπεργίεςεπιθέσεις,ακροδεξιά

γράφει ο:
Γιώργος Παγούδης


Σε 24ωρη απεργία κατεβαίνουν οι δημοσιογράφοι που εργάζονται σε μέσα ενημέρωσης της Λέσβου, από σήμερα στις 6 το πρωί έως και τις 6 το πρωί της Παρασκευής. Την απεργία κήρυξε με ανακοίνωσή του το Δ.Σ. της Ενωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Πελοποννήσου, Ηπείρου και Νήσων (ΕΣΗΕΠΗΝ).
Η ΕΣΗΕΠΗΝ καλεί τους δημοσιογράφους «να συμμετάσχουν μαζικά και ενωτικά σε μία προσπάθεια να καταδειχθεί δυναμικά το μείζον πρόβλημα που αφορά στις ιδιαίτερα επικίνδυνες συνθήκες κάτω από τις οποίες ασκείται το δημοσιογραφικό λειτούργημα στη Λέσβο και τις συνεχιζόμενες απειλές κατά δημοσιογράφων από ακραία στοιχεία που επιχειρούν να φιμώσουν τον μη αρεστό δημοσιογραφικό λόγο». Σήμερα, εξάλλου, διεξάγεται και η πρώτη δίκη κατηγορουμένου για τη διαδικτυακή επίθεση που δέχθηκε η δημοσιογράφος Ανθή Παζιάνου.
Ερώτηση προς τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη, τον υπουργό Δικαιοσύνης και τον υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής κατέθεσαν 57 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με την πρόσφατη επίθεση που δέχτηκαν δύο ασυνόδευτα προσφυγόπουλα στο Ωραιόκαστρο από ομάδα οκτώ - δέκα ατόμων, τη στοχοποίηση ενός μικρού κοριτσιού στη Λέσβο, επειδή φορούσε μαντίλι στο κεφάλι, αλλά και τις συνεχιζόμενες επιθέσεις σε δημοσιογράφους και αλληλέγγυους πολίτες και συλλόγους.
Οι βουλευτές ρωτούν τους αρμόδιους υπουργούς ποιες πρωτοβουλίες προτίθενται να αναλάβουν προκειμένου οι αστυνομικές Αρχές να διερευνήσουν άμεσα και σε βάθος τις παραπάνω επιθέσεις και να αποδοθούν κατηγορίες βάσει του σχετικού νομοθετικού πλαισίου, καθώς και σε ποιες περαιτέρω ενέργειες θα προβούν, ώστε να αντιμετωπίσουν τον αυξανόμενο αριθμό ρατσιστικών επιθέσεων και να προλάβουν ανάλογα περιστατικά στο μέλλον. Αντίστοιχη ερώτηση κατέθεσε και ο βουλευτής Ηρακλείου με το Ποτάμι, Σπύρος Δανέλλης, προς τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη και τον υπουργό Δικαιοσύνης.
«Οι προτροπές σε πράξεις αυτοδικίας κατά δημοσιογράφων που εργάζονται στο νησί, καθώς και τα υβριστικά και απειλητικά σχόλια από ακραίους εθνικιστές στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης συνεχίζονται με αμείωτη ένταση, απειλώντας αφενός τους λειτουργούς του Τύπου και καλλιεργώντας αφετέρου συνθήκες ανόδου του ρατσισμού στο νησί. Είναι σαφές πως επιβάλλεται ο άμεσος εντοπισμός και η δίωξη των εμπλεκομένων σε τέτοιες ενέργειες», αναφέρει μεταξύ άλλων ο κ. Δανέλλης.

Δίνει άλλοθι

Στην πλήρη υιοθέτηση της ακροδεξιάς ρητορικής προχώρησε η ΝΟΔΕ Λέσβου της Ν.Δ., δίνοντας άλλοθι σε όλα όσα έχουν συμβεί στη Μυτιλήνη, το τελευταίο εξάμηνο. Με μια ανακοίνωση -μνημείο διαστρέβλωσης της πραγματικότητας- δικαιολογεί όλες τις ύβρεις και τις συκοφαντίες που εξαπολύουν στοχευμένα εδώ και καιρό οι γνωστοί κύκλοι εναντίον δημοσιογράφων και κατηγορεί τους λειτουργούς του Τύπου ότι προσπαθούν να φιμώσουν «κάθε φωνή που αντιστέκεται στην κατάσταση που επικρατεί». Η κομματική οργάνωση προσέφυγε στα δικαστήρια, επιρρίπτοντας την ευθύνη της εκδήλωσης των ακραίων φαινομένων στην κυβέρνηση και την πολιτική που εφαρμόζει στο μεταναστευτικό - προσφυγικό.
Μάλιστα, διερωτάται αν πριν από μερικούς μήνες πίστευε κανείς ότι «θα υπάρχουν άνθρωποι που ζητούν το γκρέμισμα ενός χριστιανικού συμβόλου, όπως είναι ο σταυρός, γιατί, λέει, τρομάζει τους παράνομους μετανάστες!» ξεχνώντας προφανώς ότι για αυτόν ακριβώς τον λόγο στήθηκε εκεί που στήθηκε, όπως επίσης και ποιοι είναι αυτοί που απειλούν και βρίζουν νυχθημερόν την πρόεδρο της οργάνωσης που το κατήγγειλε. Ο ΣΥΡΙΖΑ Λέσβου, με σχετική ανακοίνωση, κατηγορεί τη ΝΟΔΕ ότι αντιστρέφει την πραγματικότητα και ταυτίζεται απόλυτα με τις ακραίες ομάδες που το τελευταίο διάστημα έκαναν την εμφάνισή τους στο νησί, προσφέροντάς τους ανοιχτά πολιτική κάλυψη. «Η ΝΟΔΕ δεν λέει τίποτα στην ανακοίνωσή της για την καταστροφή του μνημείου των προσφύγων στη Θερμή και την ανάληψη ευθύνης, γι’ αυτή τη δράση, από τη νεοφασιστική οργάνωση “Κρυπτεία”. Η ακροδεξιά στροφή της ΝΟΔΕ, όπως και συνολικά της Ν.Δ., είναι γεγονός. Επαναλαμβάνουμε για ακόμα μια φορά ότι η συγκρότηση ενός δημοκρατικού μετώπου απέναντι στην επικίνδυνη ακροδεξιά κατρακύλα της ΝΟΔΕ και των κύκλων που καλύπτει πολιτικά είναι κάτι παραπάνω από αναγκαία!», διαβάζουμε στη σχετική ανακοίνωση.

*από την Εφημερίδα των Συντακτών: http://www.efsyn.gr/arthro/apergia-dimosiografon-sti-lesvo