~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
...................... Διαδικτυακή περιοδική έκδοση για τα μέσα μαζικής ενημέρωσης * ..με ειδήσεις * άρθρα * ...υπεύθ. σύνταξης: Πάνος Σ. Αϊβαλής * ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"Σκέφτομαι πως αυτά τα τρία συστατικά πρέπει νά 'χει η ζωή: το μεγάλο, το ωραίο και το συγκλονιστικό. Το μεγάλο είναι να βρίσκεσαι μέσα στην πάλη για μια καλύτερη ζωή. Όποιος δεν το κάνει αυτό, σέρνεται πίσω απ' τη ζωή. Το ωραίο είναι κάθε τι που στολίζει τη ζωή. Η μουσική, τα λουλούδια, η ποίηση. Το συγκλονιστικό είναι η αγάπη. Νίκος Μπελογιάννης

Περί οράματος για το κοινό μέλλον της Ευρώπης βέβαια, ας μην έχουμε μεγάλες προσδοκίες

«Πολιτεία που δεν έχει σαν βάση της την παιδεία, είναι οικοδομή πάνω στην άμμο».

Αδαμάντιος Κοραής (1748 – 1833)

γιατρός και φιλόλογος, από τους πρωτεργάτες του νεοελληνικού διαφωτισμού.

Δευτέρα 22 Ιανουαρίου 2018

Δημοσιογραφία και συναίσθημα

γράφει η Μαρία Κοζάκου *
Π

οιος είναι ο ρόλος του συναισθήματος στο νέο τοπίο της δημοσιογραφίας; Ακολουθεί ένα απόσπασμα από το νέο δοκίμιο Social Media and Society Journal των Charlie Beckett και Mark Deuze.
Στο πλαίσιο μιας μεταβαλλόμενης κουλτούρας των μέσων ενημέρωσης, παρατηρούμε ότι, κυρίαρχο λόγο στη ζωή των ανθρώπων καταλαμβάνει η τεχνολογία καθώς και τα Μέσα. Οι άνθρωποι ζουν τις ζωές τους μέσα από τα Μέσα. Ταυτόχρονα, η δημοσιογραφία γίνεται ολοένα και πιο επισφαλές επάγγελμα. Το άμεσο μέλλον φέρνει για τους δημοσιογράφους και προκλήσεις αλλά και ευκαιρίες. Οι σημερινοί επαγγελματίες των ειδήσεων πρέπει να εργαστούν σε αυτόν τον κόσμο, όπου το επάγγελμά τους αναμειγνύεται στις ψηφιακές mobile ζωές των ανθρώπων με γατάκια, ψώνια, αθλητισμό, μουσική, online dating και τα τελετουργικά ζευγαρώματος, την πορνογραφία, και -φυσικά- παιχνίδια.
Η δημοσιογραφία είναι πλέον μέρος της ζωής των ανθρώπων, ενώ αποτελεί επίσης κύριο συστατικό στις συνδέσεις μεταξύ της προσωπικής σφαίρας πληροφορίας του ατόμου με τους πληροφοριακούς χώρους των άλλων, κοντά ή πολύ μακριά. Η επαγγελματική δημοσιογραφία, σε αυτό το δικτυωμένο πλαίσιο (networked context), μας έρχεται ταυτόχρονα εξατομικευμένα, με βάση τις προσωπικές προτιμήσεις και τις αλγοριθμικές ρυθμίσεις που διέπονται από την ψηφιακή σκιά μας, μας θυμίζει, όμως ταυτόχρονα, ότι ανήκουμε στον ευρύτερο κόσμο γύρω μας.
Στο επίκεντρο όλων αυτών βρίσκεται το συναίσθημα. Το συναίσθημα οδηγεί όλο και περισσότερο τις στενές σχέσεις των ανθρώπων με την τεχνολογία, τροφοδοτεί τη σχέση μας με τα νέα και τις πληροφορίες και εμπνέει τους επαγγελματίες να συνεχίσουν την προσπάθειά τους σε έναν κλάδο που ουδόλως προσφέρει αξιόπιστη ανταμοιβή σε όποιον κάνει καλά τη δουλειά του. Το συναίσθημα εμπνέει τη σύνδεση.
2016-12-10-09-51-41
Διαβάστε ακόμα στο jaj
Καθώς η δημοσιογραφία και η κοινωνία αλλάζουν, το συναίσθημα αποκτά πολύ πιο σημαντική δυναμική στον τρόπο που παράγεται και καταναλώνεται η είδηση. Από τη στιγμή που το συναίσθημα λαμβάνει αυτή τη διάσταση, πρέπει να επαναπροσδιοριστεί η κλασική ιδέα για τον ορισμό της δημοσιογραφικής αμεροληψίας. Ας μην χρησιμοποιούμε τον όρο “αντικειμενικότητα”. Ο επαναπροσδιορισμός αυτός έχει τεράστια σημασία καθώς η δημοσιογραφία λαμβάνει ολοένα και περισσότερο χώρο στη ζωή μας, γίνεται ολοένα και πιο επιδραστική.
Διαβάστε ακόμα στο jaj
Διαβάστε ακόμα στο jaj
Υπάρχει μια πραγματική πλημμυρίδα online ειδήσεων, που, σε συνδυασμό με τα κλασικά ΜΜΕ, συνθέτουν μια θάλασσα πληροφοριών, τη μεγαλύτερη από ποτέ, παρά την κρίση που διέρχονται πολλοί κλάδοι των Media. Οι “καταναλωτές των ειδήσεων” έχουν περισσότερη πρόσβαση από ποτέ στη δημοσιογραφία. Τα νέα, οι ειδήσεις, η πληροφορία είναι παντού, συνεχώς. Αυτό σημαίνει ότι, πλέον, έχουμε ένα διαφορετικό είδος δημοσιογραφίας που παράγει ένα νέο είδος ειδήσεων, όπου όλα είναι συνδεδεμένα (networked).
(Bardoel & Deuze, 2001; Heinrich, 2011; Russell, 2011).

Η ελληνική εκδοχή της λεγόμενης ερευνητικής δημοσιογραφίας

  Περί δημοσιογραφίας   

Γράφειο ο Κώστας Τσαούσης *

Βρισκόμαστε στο σωτήριο έτος 2000 – μετά την κατακρήμνιση της Σοφοκλέους και εν αναμονή της διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας-ο 35χρονος χρηματιστής Χ.Κ αποφασίζει στο πλαίσιο της διασποράς των διαθεσίμων του να ξεκινήσει μια σειρά επενδύσεων σε funds που ασχολούνται με το real estate, τον τουρισμό και τα μικρά πολυτελή ξενοδοχεία σε όλο τον κόσμο. Με το πώς και το πού ασχολούνται οι σύμβουλοι του αλλά και οι δικηγόροι του στην Αθήνα και το Λονδίνο.
Το 2004 ο χρηματιστής Χ.Κ ανεβαίνει τα σκαλιά της εκκλησίας χέρι χέρι με την καλή του Ε.Λ – μια από τις πιο γνωστές τηλεπαρουσιάστριες.
Στις εκλογές του 2009 η Ε.Λ αλλάζει πόστο και από τα τηλεοπτικά πλατό καταφέρνει να περάσει το κατώφλι της Βουλής.
Στα χρόνια που ακολουθούν η Ε.Λ επενδύει στις …μεταγραφές, αλλάζοντας κόμματα και ταυτότητες.
Ο Χ.Κ και η Ε.Λ συνεχίζουν να ζουν μαζί – ο γάμος τους παρά τα κουτσομπολιά του Μένιου διατηρείται εν ισχύ.
Η Ε.Λ μετά από απίστευτες καραμπόλες καταφέρνει να στηθεί δίπλα στο νέο αρχηγό ενός γνωστού κομματικού μηχανισμού.
Όλα ωραία και καλά. Μέχρι που κάνουν την εμφάνιση τους τα paradise papers. H Ε.Λ κρεμιέται λόγω συζύγου στα μανταλάκια. Οι ερευνητές δημοσιογράφοι γράφουν και ξαναγράφουν για την συμμετοχή του συζύγου Α.Κ σε εξωχώριες εταιρείες αλλά και για το τεράστιο ηθικό ζήτημα που ανακύπτει για την Ε.Λ.
Οι ερευνητές δημοσιογράφοι με βαρύγδουπες εκφράσεις –μέχρι και ντοκουμέντα του ΟΗΕ και του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα ανθρώπινα δικαιώματα επιστρατεύουν- σπεύδουν να καταγγείλουν αλλά και να πανηγυρίσουν για τα … λαβράκια τους – δηλαδή τα ευρήματα από το ξεψάχνισμα αρχείων.
Στην ουσία, πολύ θόρυβος για το τίποτα. Οι ερευνητές δημοσιογράφοι ( με ή χωρίς εισαγωγικά) λειτουργούν όπως τα μέλη της περιβόητης Επιτροπής Χρέους της κα Ζωής Κωνσταντοπούλου. Πως λειτουργούν; Με απλά λόγια αρνούνται να αποδεχθούν τις πραγματικότητες των αγορών όπως εκείνες έχουν διαμορφωθεί τα τελευταία 30 χρόνια. Αν δεν αποδέχεσαι τις πραγματικότητες των αγορών τότε όλα είναι εύκολα… Έτσι, με ύφος 100 καρδιναλίων πριν το εγκεφαλικό στα έδρανα του Κονκλαβίου μπορείς να γράφεις σεντόνια για τις κινήσεις του χρηματιστή Χ.Κ- κινήσεις που και εκείνος μπορεί να αγνοεί καθ΄ολοκληρίαν και να θέτεις ερωτήματα στη σύζυγο πολιτικό για τον … άνδρα της.
Η λεγόμενη ερευνητική δημοσιογραφία – τουλάχιστον στην ελληνική της εκδοχή- «μπάζει νερά» καθώς απομακρύνεται, αν δεν έχει ήδη απομακρυνθεί από τα θεμελιώδη. Και ποια είναι τα θεμελιώδη της δημοσιογραφίας; Μια απλή, αρχική απάντηση είναι ότι η δημοσιογραφική έρευνα για να λειτουργήσει και να έχει αντίκτυπο στη κοινή γνώμη (και να ενοχλήσει την εξουσία) πρέπει πάντοτε να έχει άμεση σχέση με το χρόνο, με τη στιγμή του συμβάντος. Δεν είναι και δεν μπορεί να είναι μια ιστορική έρευνα, μια αποκάλυψη εκ των υστέρων, μια υπόθεση ξεψαχνίσματος αρχείων. Ήταν, είναι και θα είναι … «ζεστά κουλούρια».
Για την δική μου γενιά – όλοι όσοι ξεκινήσαμε να «γράφουμε» σε εφημερίδες και περιοδικά στις αρχές της δεκαετίας του ΄80 χωρίς internet και κινητά τηλέφωνα- η αναφορά μας ήταν μια ταινία του 1976 – η ταινία Όλοι οι άνθρωποι του Προέδρου. Το πολιτικό θρίλερ σε σκηνοθεσία Άλαν Πακούλα βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο των δημοσιογράφων Καρλ Μπέρνσταϊν και Μπομπ Γούντγουορντ που πραγματεύεται τις έρευνες πάνω στο Σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ.
Μια ταινία υπόδειγμα για το πώς οργανώνεις μια έρευνα μέσα στα σκοτάδια και το πώς θα πρέπει να βρίσκεις το ένα μετά το άλλο στοιχείο για να συνθέσεις και να τεκμηριώσεις το θέμα – το στόρι. Γιατί, πάντα δεν βρίσκεται μπροστά σου, το «βαθύ λαρύγγι»…
Οι δύο δημοσιογράφοι της εφημερίδας Washington Post δεν περίμεναν να ψάξουν τα όποια αρχεία μετά την παρέλευση χρόνων αλλά μπήκαν στη μάχη τη στιγμή που έπρεπε και έβγαλαν το θέμα με συγκλονιστικές λεπτομέρειες για πρόσωπα και καταστάσεις ανοίγοντας το δρόμο για την παραίτηση του προέδρου Νίξον.
Σήμερα, τα πράγματα είναι διαφορετικά – νέα ήθη και συμπεριφορές ανάλογα και τα μέσα που χρησιμοποιούνται. Στην υπόθεση των paradise papers φαίνεται πως η δημοσιογραφία μετεξελίσσεται σε διδακτορικό στα αρχεία όπου ο επιτηδευμένος κιτρινισμός συναντά τα …αυτονόητα της αγοράς που οι θιασώτες της λεγόμενης ερευνητικής δημοσιογραφίας αγνοούν ή και αρέσκονται να παρακάμπτουν! Η πραγματική ερευνητική δημοσιογραφία δεν μπορεί παρά να συνδυάζει το ψάξιμο των αρχείων με τη γνώση της αγοράς και των προσώπων της , την ιστορική διαδρομή τους και κυρίως, την αποτίμηση επιλογών, συμπεριφορών και ενεργειών στο χρόνο και τον χώρο που εκείνες λαμβάνουν χώρα.
Με μια και μόνο κουβέντα: Business as usual. Διαφορετικά, θα πρέπει ο ερευνητής δημοσιογράφος πέραν της παράθεσης κινήσεων να μπορεί να αποδείξει ότι οι δραστηριότητες ενός επαγγελματία είναι παράνομες π.χ ξέπλυμα μαύρου χρήματος … Διαφορετικά, επιστροφή στη σεμνότητα του απλού ρεπόρτερ – γραφιά και ίσως, στη σιωπή!

___________

Σάββατο 6 Ιανουαρίου 2018

"Χανιώτικα Νέα" - Απονομή βραβείων διαγωνισμού μαθητικής δημοσιογραφίας

“Τύπος, Παιδεία και Τοπική Κοινωνία” από την εφημερίδα “Χανιώτικα νέα”

Απονομή βραβείων διαγωνισμού μαθητικής δημοσιογραφίας
Το Σάββατο, 13 Ιανουαρίου στις 6:30 μ.μ. - 9:30 μ.μ.
στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων
Ανδρέα Παπανδρέου, 73100 Χανιά
~~~~~~~~~~~
Η απονομή των βραβείων του διαγωνισμού μαθητικής δημοσιογραφίας “Τύπος, Παιδεία και Τοπική Κοινωνία” που διοργάνωσε η εφημερίδα “Χανιώτικα νέα” θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 13 Ιανουαρίου 2018 και ώρα 18:30 στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων.
Ο διαγωνισμός πραγματοποιείται με αφορμή τη συμπλήρωση 50 ετών από την πρώτη ημέρα κυκλοφορίας της εφημερίδας στα Χανιά. 
23 δημοσιογραφικές ομάδες από 20 σχολεία (Γυμνάσια και Λύκεια) του νομού Χανίων, συμμετείχαν και τα ρεπορτάζ τους παρουσιάζονται καθημερινά μέσα από τις σελίδες της εφημερίδας, ενώ θα κυκλοφορήσουν όλα τα ρεπορτάζ μαζί και σε ειδικό ένθετο με τα Χανιώτικα νέα στις 12 Ιανουαρίου. 
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης θα προβλήθεί το επετειακό βίντεο της εφημερίδας για τα 50 χρόνια κυκλοφορίας της, ενώ θα πραγματοποιηθούν σύντομες ομιλίες από τον Ιδρυτής της εφημερίδας Γιάννη Γαρεδάκη και τα μέλη της κριτικής επιτροπής του διαγωνισμού. 
Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΕΣ ΠΡΟΣΚΛΗΣΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΑΛΟΥΝ
Υπενθυμίζεται ότι η επιτροπή που αξιολογεί τα μαθητικά ρεπορτάζ αποτελείται από τους: 
• Πρόεδρος: Μιχάλης Μεϊμάρης, Ομότιμος Καθηγητής Εθνικόν και Καποδιστριακόν Πανεπιστήμιον Αθηνών, μέλος Δ.Σ. Ινστιτούτο Τεχνολογιών της Πληροφορίας στην Εκπαίδευση Unesco. 
•Δημήτρης Τσαλαπάτης, Δημοσιογράφος, μέλος Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ
•Αντώνης Σκαμνάκης, Επίκουρος Καθηγητής. Τμήμα Δημοσιογραφίας & ΜΜΕ, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. 
• Σταύρος Καλαϊτζόγλου, συνταξιούχος εκπαιδευτικός, αρθρογράφος. 
• Βαγγέλης Κακατσάκης, δάσκαλος, λογοτέχνης. 
• Παρασκευάς Περάκης, δημοσιογράφος, δ/ντης εφημερίδας “Χανιώτικα νέα”.